ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
اول: رقابت میان دو نوع دیپلماسی، بهخصوص در مسائل هستهای و منطقهای که دو قطب آن سعید جلیلی و علی لاریجانی هستند.
دوم: رقابت میان دو نوع تکنوکراسی در اداره کشور و بهخصوص اقتصاد ایران که دو قطب آن محمدباقر قالیباف و اسحاق جهانگیری هستند.
صورتبندی نهایی انتخابات، روشن میکند که اولاً کدام شکاف مساله اصلی ایران است و ثانیاً چه ائتلافهایی میان دیپلماسی و تکنوکراسی کشور پدید خواهد آمد. اگر دو روز اول ثبتنامها با هماوردی لاریجانی – جلیلی آغاز شد، روز پایانی ثبتنامها هماوردی جهانگیری- قالیباف را به ذهن متبادر میکند. اما این پایان داستان نیست؛ ائتلافهای بزرگتری میتواند شکل بگیرد که بازی را پیچیدهتر کند و در این میانه حضور جهانگیری به معنای بازگشت اصلاحات به سیاست است. شاید این آخرین فرصت برای آشتی باشد: آشتی ملت-دولت، آشتی اصلاحات-حاکمیت، آشتی اصلاح-اعتدال و حتی آشتی حزب اتحاد ملت و حزب کارگزاران سازندگی. فرصت یک آشتی ملی … .